In de vroege ochtend gaan wij naar het meest druk bezochte tempelcomplex van Egypte, Abu Simbel. In het licht van opkomende zon ziet de tempel er weer indrukwekkend uit! Samen bezoeken wij eerst de kleine tempel gewijd aan de Godin Hathor. Het is een tempel waar ik graag kom en als ik langs de zuilen loop en naar alle Hathor kopjes kijk, zie, voel en ervaar ik bij elke zuil iets anders. Ze praten, lachen en huilen ze nemen me mee naar ver vervlogen tijden en even ben ik weer even terug in de tijden en mijn leven voor Chr.
Mijn reisgenote stapt door de tempel, zij kijkt naar de afbeeldingen en voor haar is het tijd om naar de tempel van Ramses II te gaan. Samen lopen we op het tempelcomplex genietend van de zon, het Nassermeer en de "stilte". Er is op het hele complex bijna geen toerist te bekennen.
Als ik voor de tempel sti lsta nodigt de tempel me uit naar binnen te gaan en plaats te nemen aan het eind van de tempel. Het verbaast me omdat ik me niet echt verbonden voel met deze plek en deze tempel. Zonder te spreken wandelen wij de tempel in tot we voor een aantal beelden staan. We zeggen niets, het is stil in de tempel. Ik hoor het afzuigsysteem. Mijn aandacht wordt getrokken door een golf van energie die naar me toekomt. Geruime tijd kan ik me niet bewegen en het is alsof mijn voeten verankerd zijn in de grond. Als ik naar rechts kijk, zie ik mijn reisgennote zitten op de grond en de kolom van energie loopt van de top van de tempel door mij naar haar. Haar energieveld zie ik van kleur veranderen, zij zit in een grote wolk magenta. Op het moment dat we allebei uit trance zijn en we beginnen te praten komen er een zestal toeristen naar binnen waarbij de wolk magenta verdwijnt. Mijn reisgenote voelde een diepe verbondenheid met Nubië, met de Nubiërs en met deze tempel. Voor haar vielen in deze tempel vielen stukken van de puzzel op z'n plek, van zowel dit leven als voorgaande levens. Het was ons vergund 45 minuten deze ervaring te mogen beleven zonder dat we gestoord werden. Buiten in het zonnetje praten we na en bespreken we wat we allebei beleefd en ervaren hebben. Het is genieten hier op het tempelcomplex......Toch voelen we allebei na ongeveer een half uur dat we weer terugmoeten. We lopen terug de tempel in als we weer bij de beelden staan kijkt mijn reisgenote mij aan me aan en vraagt: "valt je niets op". Ja, antwoord ik, onze posities zijn gewisseld. Op het ruisen van het afzuigsysteem na, horen we niets en allebei geraken we in verbinding met een andere realiteit. Aartsengel Raphael daalt naar beneden, maar ook Ptah is actief en ik voel aan mijn rechterkant energie naar me toe komen. Wanneer ik mijn ogen open doe zie ik dat mijn reisgenote mij helende energie stuurt. We blijven nog geruime tijd zo staan. Wanneer het klaar is, kijken we elkaar aan en zijn allebei verwonderd over wat er gebeurde maar ook over de tijd dat we de tempel voor ons alleen mochten hebben. We verlaten beiden in dankbaarheid de tempel en worden buiten ondergedompeld in het sterke zonlicht.
Wat een vakantie Egypte al niet teweeg kan brengen.